Mensen ontmoeten
buiten je bubbel
Een van de drie doelen van het TINO programma is mensen ontmoeten buiten je bubbel. Bij TINO MDT zijn dit de vertellers en jongeren die heel verschillend zijn. Bijvoorbeeld omdat zij van een ander opleidingsniveau komen.
Wij brengen ze met elkaar in contact om te oefenen hoe je meer kan leren van elkaar dan je verwacht. Twee voorbeelden: je kan van een buschauffeur veel leren over de lokale modetrends (want hij ziet iedere dag honderden mensen de bus instappen!) en schoonmakers weten vaak van alles over de beveiliging van huizen. Maar deze niet-herkende kennis komt niet vanzelf tevoorschijn. Je moet ernaar leren speuren. Dát is wat de jongeren tijdens de gesprekken oefenen. Knowledge detecting noemen we dat.
Programmaleider Maya Lievegoed beantwoordt paar vragen over dit onderdeel van TINO MDT, zodat je er een beter beeld van krijgt.
Hoi Maya, bij de Old-School ging het over knowledge detecting en nu ook weer bij TINO MDT. Waarom doen jullie dit?
Maya: “Omdat het belangrijk is om goed te kunnen leren van anderen. De arbeidsmarkt verandert en je hebt als jongere (en volwassene) steeds meer zogeheten innovatievaardigheden nodig, zoals informatieverwerving en netwerken. Goede keuzes maken is naar ons idee ook een cruciale skill. Deze vaardigheden kan je oefenen door met vertellers in gesprek te gaan. Juist als hun kennis wat minder zichtbaar is, omdat ze bijvoorbeeld al lang met pensioen zijn en dingen zijn vergeten, moet je als een kennisdetective harder aan de slag om hun verhalen te reconstrueren. Dat stimuleert hele andere vaardigheden dan een les op school van een docent met een duidelijk verhaal. Als het jongeren lukt om meer (relevante) informatie te vinden kunnen ze die skill vervolgens ook inzetten in hun eigen leven en omgeving, bijvoorbeeld bij vragen rond hun interesses of vervolgopleiding.”
Dus het gaat niet alleen over hun ontmoeting met de vertellers?
“Klopt! Wat deelnemers leren bij TINO MDT gaat over alle mensen die de jongeren tijdens en na hun MDT nog tegen gaan komen. Als ze beseffen hoeveel ze van anderen kunnen leren en vice versa, verandert het hun blik op alle mensen om ze heen. Er wordt in onze samenleving vaak gefocust op hoe je anderen kan helpen en hulp is soms echt nodig. Maar als je ziet wat je kan leren van een ander ontstaat er naar ons idee een gelijkwaardiger contact. Ook (of juist) met degenen waar je normaal gesproken overheen zou kijken, die je in hokjes plaatst of waar je misschien zelfs een negatief vooroordeel over hebt.
Merk je dat deelnemers anders naar ouderen gaan kijken?
“Jazeker. Ik herinner me een jongere die zei: “Vroeger zag ik ouderen als groep, nu zie ik ze als individu.” Maar het gaat niet alleen om jong en oud. Het gaat vooral om leren inschatten wie jou van informatie kan voorzien. Zo was er een deelnemer die besefte dat hij via de manicure van zijn verteller wellicht meer informatie over haar kon vinden, omdat zijn verteller daar regelmatig kwam. Die associatieve manier van denken is heel handig, net als betere vragen leren stellen. Goede vragen stellen begint bij goed kunnen luisteren trouwens.”
Volgens mij zijn niet alle gesprekken in de klimhal toch?
“Dat klopt. We kijken steeds wat er mogelijk is voor de jongeren, de vertellers en qua corona-maatregelen. Soms wordt er ge(video)beld, soms is het in het klaslokaal of in de klimhal en een andere keer is het buiten, zoals met meneer Janssen die op de foto staat op de vorige pagina.”
Bij de Old-School presenteerden we na de gesprekken iets over het leven van de verteller. Is dat nog steeds bij TINO MDT?
“Jazeker. Hoe ze het presenteren hangt af van het profiel van de jongeren. Sommigen schrijven artikelen, anderen maken een tekening of collage. De vertellers ontvangen die in hun mailbox of op papier en het eindresultaat wordt online en indien mogelijk ook offline gepresenteerd.”
